...i zmatowieje ten blask

Ciekawa jestem, jak długo będzie trwać we mnie ta euforia, którą aktualnie odczuwam...? Wiem, że w pewnym momencie wszystko to, co teraz mnie tak cieszy - stanie się codziennością, skończy się zielony czas i zmatowieje ten blask, jak śpiewała Maryla Rodowicz w jednej z moich ukochanych piosenek. Na razie - jest cudnie. No po prostu cudnie. Dziś się wyspałam (nareszcie!), potem poszłam na spotkanie, które było bardzo udane. A potem - spacer do akademika. Jutro mam plan napięty, ale realny - najpierw Erasmusowy event, a potem... nauka. Niestety, w pewnym momencie trzeba i do niej zasiąść.

,,Za pewien czas,

gdy któreś z nas

odejdzie, zapomni,

zatrzaśnie - 

Zaczną się złe 

godziny mdłe.

Znikniemy sobie 

we mgle.

Za pewien czas,

gdy któreś z nas

odejdzie, odfrunie,

odpłynie - 

skończy się w nas

zielony czas

i zmatowieje ten blask.

A na razie fruwają motyle,

tego tego, tamtego też tyle.

A na razie wierzymy w baśnie

i jaśniej... 

i jaśniej...

A na razie kołyszą nas noce, 

a na razie kołyszą nas dni.

Choć już życia, psia mać, 

popołudnie - 

jest cudnie,

jest cudnie...

Za pewien czas,

gdy któreś z nas

odejdzie, zapomni,

zatrzaśnie - 

Zaczną się złe

godziny mdłe,

znikniemy sobie

we mgle.

Za pewien czas,

gdy któreś z nas

zawinie do portu

ciemnego.

Zaczną się łzy,

lamenty, żal

i zakróluje

zła dal.

A na razie fruwają motyle,

tego tego, tamtego też tyle.

A na razie wierzymy w baśnie

i jaśniej... 

i jaśniej...

A na razie kołyszą nas noce, 

a na razie kołyszą nas dni.

Choć już życia, psia mać, 

popołudnie - 

jest cudnie,

jest cudnie..."

(M. Rodowicz ,,Jest cudnie'')

(Norreport)

(Kartka w akademiku pod drzwiami pokoju sąsiadującego z moim)

I hit na dzisiaj.

(W metrze: Twój pies musi mieć bilet dziecięcy. A jak mówię, że pies też człowiek, to mi nikt nie wierzy!)